Choć do wyruszenia na pielgrzymi szlak pozostało jeszcze trochę czasu, część osób już jest do niego gotowych.

- Apteczkę, latarkę czy karimatę mam spakowane jeszcze z ubiegłorocznej pielgrzymki. Wszystko w czerwonej torbie, bo taki jest kolor Grupy nr 1, w której idę - wyjaśnia Wojciech Fenrich. - O resztę zadbam później - mówi.

Pielgrzymka to taka forma rekolekcji, która opiera się na wspólnocie. - Nawet, jeśli czegoś zapomnę, bracia i siostry pomogą. Jeśli będę mógł, pomogę ja - dodaje.

Żeby częściej pomagać niż potrzebować pomocy, warto pamiętać, że jednym z najważniejszych akcesoriów pielgrzyma jest apteczka. Bąble, otarcia i odciski pojawiają się niespodziewanie. Dobrze jest mieć coś pod ręką, aby w miarę możliwości, poradzić sobie z tym samemu.

Apteczkę najlepiej urządzić w plastikowym pudełku (np. po lodach). A w niej bandaż, plaster i tabletki: polopiryna i węgiel leczniczy. Do tego kilka sterylnych igieł do przebijania pęcherzy. Niektórym przyda się także glukoza, najłatwiej przyswajalny cukier dostępny chyba w każdej aptece. A cukier, to energia do dalszego marszu.

Co do ubioru, eksperci pielgrzymkowi polecają buty trekingowe, duże i mocne. Choć są też zwolennicy chodzenia w adidasach albo sandałach. Jedna para na nogach wystarczy. Szkoda miejsca na zbędne obciążenie. Spodnie - bojówki, koszulka krótki rękaw, ale zasłaniająca ramiona! Taki wymóg pielgrzymkowej kultury. Jak jest chłodniej - polarowa bluza. Kolejna konieczność wymagana zdrowym rozsądkiem i regulaminem wielu pielgrzymek, to czapka. Bez niej wędrowanie może skończyć się udarem. A w kieszeni, pod ręką: różaniec, modlitewnik i pielgrzymkowy śpiewnik.

Spakowane? No to w drogę!

Krótki poradnik, co ze sobą zabrać (kliknij).

Porady księdza Piotra (kliknij)