Z całym szacunkiem, ale autor artykułu chyba nie wczytał się dokładnie treść cytowanego przez siebie dokumentu. Jasno z niego wynika, że chodzi o ołtarz przenośny (tzw. portatyl) a nie stały.
Obecnie nikt już portatyli nie używa choć w modzie jest odprawianie Mszy Św. w przeróżnych „niekościelnych” miejscach. Według dawniejszej dyscypliny Mszę wolno było odprawić wyłącznie na konsekrowanym ołtarzu – stałym (altare fixum) bądź przenośnym (altare portatile).
Była to zazwyczaj większa lub mniejsza płytka kamienna (kwadrat o boku kilkanaście lub kilka cm), najczęściej marmurowa, niekiedy w drewnianej ramie (właśnie takiej jak na zdjęciu). W kamiennej płycie było małe wgłębienie (podobnie jak w „dużym” ołtarzu), w którym konsekrujący biskup umieszczał szczyptę relikwii i zasłaniał (zaklejał) inną płytką. Po czym do portatylu przymocowywano pisemne biskupie potwierdzenie konsekracji. Takim ołtarzem dysponował niegdyś prawie każdy kapłan. Każdy kto czytał o młodzieńczych wyprawach ks. Karola Wojtyły „na kajaki” i mszach odprawianych na odwróconym kajaku, powinien do tego obrazu dodać sobie leżący pod obrusem portatyl. Zresztą według dawniejszej dyscypliny ksiądz potrzebował na takie „plenerowe” msze zgody od biskupa.
Zatem dokument nie dotyczy stałego ołtarza w Teplicach, bardzo mi przykro. Dodaję (chyba trochę lepsze) tłumaczenie:
Najczcigodniejszy i najznakomitszy książę i Pan Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Pan Mateusz Ferdynand (Sobek von Bilenburg), z łaski Bożej i Stolicy Apostolskiej arcybiskup praski, legat urodzony, prymas Królestwa Czeskiego, radca Cesarskiego i Królewskiego (tzn. Czeskiego) Majestatu, konsekrował ten przenośny ołtarz i umieścił w nim relikwie św. […]* Celestyna. W roku 1670, dnia 22 września.
* na zdjęciu wyraz nieczytelny, wyraźnie widać jedynie duże „M”, może zatem chodzić o słowo Martyris (męczennika), ale też o nieczytelne imię innego świętego lub świętej (na początku tego wersu jest „SS.” co sugeruje liczbę mnogą).