W środę 20 września przypadła 682. rocznica poświęcenia kościoła pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Legnicy. Co prawda źródła historyczne sugerują, że poświęcenie odbyło się kilka miesięcy wcześniej niż 20 września 1341 roku, ale to ta data została wskazana przez biskupa Wacława z Pogorzeli jako święto poświęcenia tej świątyni.

Od przeszło 31 lat obiekt jest też katedrą dla diecezji legnickiej i dlatego jest to tak ważne wydarzenie. Z tej okazji wieczorem rozpoczęła się Eucharystia, której przewodniczył biskup legnicki Andrzej Siemieniewski. Dla niego samego była to 2. rocznica ingresu do katedry legnickiej. Jednocześnie była to też pierwsza rocznica poświęcenia nowego ołtarza głównego katedry.

Oprócz wiernych zasiadających w ławach kościoła w liturgii udział wzięli także kapłani reprezentujący liczne instytucje diecezjalne oraz parafie miejskie. 

Homilię wygłosił biskup Piotr Wawrzynek, który odwołują się do rocznic, poświęcenia kościoła, poświęcenia ołtarza a także ingresu biskupa Andrzeja, powiedział, że co prawda na pierwszy rzut oka mówimy o sprawach świątyni materialnej, ale ona tak naprawdę pobudza nas do postawienia sobie pytania o naszą świątynię wewnętrzną, duchową. To z kolei jest okazją do pytania o naszą więź z Jezusem. Zdaniem biskupa Piotra bliskość z Jezusem jest podstawową drogą do świętości. Ona odbywa się w Kościele i z Kościołem. 

- Sprawując liturgię potwierdzamy naszą tożsamość jedności eucharystycznej z biskupem. Świątynia jest przede wszystkim duchowa Im bliżej jesteśmy Jezusa w wierze, tym jesteśmy bliżej fundamentu tej duchowej świątyni. Tym pewniej opieramy się na Chrystusie. W chrześcijaństwie chodzi o bliskość Jezusa. Postawmy sobie pytanie, jaka ma być moja bliskość? Jak ją realizować? Ona wynika z nasycenia Żywą Wodą, gdy żyjemy w prawdzie i wielbimy w duchu Ojca  – mówił bp Piotr Wawrzynek.

Biskup wymienił też szczególne różnice, które występują w poszukiwaniu Jezusa w posłudze biskupa, prezbiterów a także samych ochrzczonych. Wskazywał, że bliskość Jezusa każdego ochrzczonego jest bliskością modlitwy i lekturą Pisma świętego, bliskość sakramentalna a także żywa bliskość w małej wspólnocie wierzących.