Ks. Piotr Kaśczyszyn


Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa


Motto prymicyjne: „W świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę, ja zwyciężyłem świat” (J 16,33b).


– Na obrazku prymicyjnym mam św. Jana Pawła II, który jest dla mnie ważnym świętym. Ten fragment bardzo mnie poruszył podczas jednego z rozważań Pisma Świętego. A w ogóle Ewangelia wg św. Jana jest mi bardzo bliska. To na jej temat też pisałem pracę magisterską. Te słowa są dla mnie mocnym oparciem i podporą. One też rzucają światło na wizję kapłaństwa, które stoi przede mną. Są mocnym drogowskazem. Chciałbym, żeby prowadziły mnie przez moje kapłańskie życie. Bardzo często podczas formacji seminaryjnej słyszeliśmy, że świat, do którego jesteśmy posłani, nie jest tym samym, w który starsi kapłani wchodzili 15, 20 lat temu. Zmienia się wizja Kościoła, jego struktury. Ksiądz rektor powtarzał, że będą to ciekawe czasy. Na ten moment nie boję się tego, co przed nami. Patrzę na moje kapłaństwo z tej radosnej strony. Nie mogę się go doczekać. Nie mogę się doczekać służenia Bogu i ludziom. W ostatnich latach spotkałem bardzo wiele fantastycznych osób tylko dzięki temu, że byłem w seminarium. Więc idę do ludzi i to mnie cieszy.


Ks. Przemysław Lipnicki

Parafia pw. św. Franciszka z Asyżu w Pieńsku


Motto: „Panie do kogóż pójdziemy. Ty masz słowa życia wiecznego” (J 6,68).


– Kiedy miałem kryzysy w seminarium, a każdy takie ma, to te słowa bardzo mnie podtrzymywały na duchu. Przypominały, że to Chrystus daje słowo, które żyje i przez które można żyć. Te słowa mnie pokrzepiały i utwierdzały w przekonaniu, że pomimo piętrzących się trudności, gdy tylko będę kroczył za Jezusem, będę szedł dobrą drogą przygotowaną przez Pana. Nie czekam na skierowanie do jakiejś konkretnej parafii. Kościół się zmienia i o tym mówił Benedykt XVI, że Kościół będzie małymi wspólnotami ukierunkowanymi na Chrystusa.
Wierzę w posłuszeństwo. Takie też będzie kapłaństwo przyszłości. Pochodzę z Pieńska i mieszańcy dobrze pamiętają tam bł. o. Michała Tomaszka OFM Conv. Był kapłanem, który był blisko ludzi, dlatego też do dzisiaj go wspominają i kochają. Realizował taki model kapłaństwa, na którym można się wzorować. Ten służebny model obserwowałem podczas np. praktyk diakońskich. Posługa diakona była dla mnie doświadczeniem bycia człowiekiem, który roznosi pokój i jest miłosierny na różne sposoby. To było spotkanie z ludźmi, z Bogiem, ale i z kapłanami, którzy są różni w swoich duchowościach. Byłem w parafiach w Lubinie, Legnicy, Lubaniu i Bolesławcu, był to więc czas intensywnej posługi. 
Pracę magisterską pisałem z Pisma Świętego i sztuki, pt. „Freski w nawie głównej kościoła pw. Wniebowzięcia NMP i św. Maternusa z Lubomierza w kontekście tekstów Nowego Testamentu”.


Ks. Kamil Dąbal


Parafia pw. Narodzenia NMP w Ocicach


Motto: „Niech mi się stanie według Twego Słowa” (Łk 1,38).


– Dla mnie te słowa są centrum podążania za Panem Jezusem. Posłuszeństwo nie jest dzisiaj, mówiąc delikatnie, zbyt cenioną cechą. A przecież nieposłuszeństwo było przyczyną grzechu pierworodnego. Dlatego uważam, że ta cnota powinna zostać zaakcentowana. Jest pierwowzorem podążania za Bogiem. 
Swoją pracę magisterską napisałem o słudze Bożym ks. Antonim Dujloviciu, czczonym w mojej rodzinnej parafii. Był to chorwacki kapłan, który został zamordowany podczas II wojny światowej, a który służył Polakom mieszkającym wówczas w Bośni, w Gumjerze. W trakcie pisania pracy urzekło mnie jego posłuszeństwo, np. podjętym zobowiązaniom modlitewnym, jak chociażby codziennej adoracji Najświętszego Sakramentu. A po drugie odkryłem, że ks. Antoni otaczał wielkim kultem Serce Pana Jezusa.
Myśląc o moim przyszłym kapłaństwie, nie trwożę się, bo bardzo dużo pociechy daje mi poznawanie dziejów Kościoła. Wielokrotnie Kościół przeżywał ogromne kłopoty i turbulencje. Wystarczy wspomnieć o kryzysie ariańskim, podczas którego zdecydowana większość biskupów wybrała drogę sprzeczną wobec tego, co dzisiaj wyznaje Kościół. I skoro Pan Bóg za sprawą świętych i kapłanów potrafił prowadzić wspólnotę Kościoła przez wieki, to mam nadzieję, że z obecnym kryzysem nie tylko sobie poradzi, ale i wyprowadzi z tego jeszcze większe dobro.