Zwyczaj parafialnej wieczystej adoracji funkcjonuje w diecezji legnickiej od początku jej istnienia.

− Ta duchowa sztafeta przyszła do nas z Wrocławia wraz z bp. Tadeuszem Rybakiem – mówi ks. Andrzej Jarosiewicz, pierwszy dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Legnickiej Kurii Biskupiej. − Kościół legnicki nie tylko nie odciął się od wrocławskich tradycji, lecz je kontynuował i pielęgnował – tłumaczy kapłan.

By odzyskać swoją drugą młodość, diecezjalna adoracja musi jednak ulec kolejnym modyfikacjom. – Każda parafia ma przydzielony tylko jeden dzień dyżuru w roku. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy w danej parafii następuje zmiana proboszcza i przydzielona data gdzieś „ucieka” – mówi ks. Bogusław Wolański, dyrektor wydziału w latach 2007−2017. − Chcemy przemodelować zwyczaj w taki sposób, by rzeczywiście była to adoracja stała – mówi ks. Robert Bielawski, obecny dyrektor Wydziału Duszpasterskiego LKB. – Nasze tegoroczne zamierzenia pokrzyżował koronawirus, jednak zmiany i tak wkrótce nastąpią. Będą one owocem programu duszpasterskiego „Eucharystia daje życie” – dodaje ks. Robert.

Jedną z parafii, w której pielęgnuje się tradycję diecezjalnej adoracji, jest parafia pw. Świętej Trójcy w Legnicy. – To czuwanie jest dla nas ważne, pamiętamy o nim co roku. Rozpoczynamy poranną Mszą św., a kończymy na Eucharystii wieczornej – mówi ks. Andrzej Tracz, proboszcz.

Wychodzący ze świątyni parafianie nie mieli wątpliwości, że diecezjalny zwyczaj nie pozostaje zbędny, mimo że nieopodal znajduje się sanktuarium św. Jacka z trwającą w nim adoracją wieczystą. – Specjalnie po to przyszłam dziś do kościoła. Adoracja to umocnienie dla parafii – mówi Janina Majchrzak. – Umocnienie również dla nas samych – dodaje Bożenna Gajdowicz. – Trzeba ofiarować Bogu nie tylko swoją pracę, ale i czas. Modlimy się za parafię, diecezję, ale również za miasto i ojczyznę – mówi s. Elżbieta Banaszak, zakrystianka.