Dołączyliśmy w ten sposób do wspólnej modlitwy ponad miliona Polaków, którzy w sobotę 7 października w dowód oddania Maryi wielbili Ją i Jej Syna na całej granicy Polski. Szliśmy błagać przez wstawiennictwo Matki Bożej o ratunek dla Polski i świata.

Na modlitewnym szlaku znalazły się m.in. Osiek Łużycki, Bogatynia, Zawidów, Pieńsk, Zgorzelec, Kowary, Lubawka, Działoszyn, Leśna, Świeradów-Zdrój, Szklarska Poręba, Karpacz i Chełmsko Śląskie. Do tych miejsc zmierzali wierni z niemal wszystkich zakątków diecezji, bez względu na to, jak bardzo były one oddalone od granicy. Cała granica na odcinku łączącym naszą diecezję z diecezjami czeskimi i niemieckimi wypełniła się modlitwą „Zdrowaś, Maryjo”. Na Śnieżce, w lasach Karkonoskiego Parku Narodowego i na polsko-czesko-niemieckim trójstyku. Nad Odrą, Nysą Łużycką, Bobrem i Nysą Szaloną. Kilkuset wiernych szło z Opawy (par. Miszkowice) do granicy czeskiej. Znakiem ich modlitewnej obecności na granicy pozostał krzyż z wykonanym z kasztanów różańcem i emblematem: „Różaniec do Granic”, umocowany do słupa granicznego. – Ma nie tylko przypominać o tym wydarzeniu, ale też zachęcać do modlitwy przechodzących polskich i czeskich turystów – wyjaśnia Brygida Gucwa, jedna z uczestniczek. Wielkie rzesze wiernych modliły się w Krzeszowie, gdzie tego dnia trwała Diecezjalna Pielgrzymka Żywego Różańca i gdzie Eucharystii przewodniczył bp Zbigniew Kiernikowski. Ordynariusz legnicki w homilii nawiązał do symboliki Różańca. – Różaniec, to – takiego możemy użyć porównania – jakby wiązanie naszego życia z tajemnicą Jezusa Chrystusa przez Maryję. Wiązanie poszczególnych epizodów, wydarzeń. Poszczególnych kryzysów naszego życia z tą tajemnicą. Z pełną ufnością, że jest wyjście. Że Jezus Chrystus jest – mówił w Krzeszowie bp Zbigniew Kiernikowski. Różaniec do Granic zorganizowano w święto Matki Bożej Różańcowej, ustanowione po bitwie pod Lepanto (1571 r.), gdzie flota chrześcijańska pokonała flotę osmańską, ratując tym samym Europę przed islamizacją.