Grzybiany - drugi Biskupin?

W czasach, kiedy Hetyci opanowywali Azję Mniejszą a na Fenicjanie zakładali pierwsze kolonie nad Morze Śródziemnym, na cyplu Jeziora Koskowickiego istniała osada, w której mogło mieszkać w jednym czasie nawet kilkaset osób. To jedno z najbardziej unikatowych stanowisk archeologicznych datowanych na epokę brązu i wczesną epokę żelaza, rozpoznanych na terenie Dolnego Śląska.

 Wyjątkowość ta, podobnie jak w przypadku osad obronnych datowanych na podobny okres z Wielkopolski, np. Biskupin, wynika przede wszystkim z jego położenia oraz tego, w jakich warunkach nastąpiła depozycja materiałów archeologicznych - mówi dr Tomasz Stolarczyk, pracownik Muzeum Miedzi w Legnicy, jeden z kierujących pracami w Grzybianach. Jak dodaje, wilgoć i bliskość wód Jeziora Koskowickiego sprawiła, że zachowała się tu ogromna liczba zabytków wykonanych z surowców organicznych.

- Są z drewna, kości i poroża zwierząt domowych i dzikich oraz szczątków roślin dzikich i uprawnych - wymienia dr Stolarczyk. Najstarsza faza użytkowania osady datowana jest na X-IX w. p.n.e. Z nią wiązać należy relikty drewnianych konstrukcji nabrzeża, takie jak droga i falochron, pozostałości warsztatu rogowniczego oraz unikatowe zabytki drewniane, w tym m.in. wiosło sterowe. Artefakty z tego okresu można obecnie zobaczyć z bliska na wystawie, jaką zorganizowano w Muzeum Miedzi w Legnicy.