W diecezji legnickiej od tej soboty mamy czterech kolejnych diakonów.
W sobotę, 23 kwietnia, w diecezji legnickiej przybyło 4 nowych diakonów. Wyświęcił ich bp Zbigniew Kiernikowski, ordynariusz diecezji legnickiej, podczas uroczystej celebry w katedrze.
Są to: Roman Charkot z par. pw. św. Jana Chrzciciela w Legnicy, Przemysław Milewski z par. pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych z Żarskiej Wsi, Przemysław Rogusz z par. pw. Świętych Piotra i Pawła w Chojnowie oraz Mateusz Wyspiański z par. pw. Matki Bożej Łaskawej w Zgorzelcu.
Święcenia diakonatu są pojmowane jako preludium kapłaństwa. Alumni Wyższego Seminarium Duchownego w tym momencie udają się na praktyki diakonatu w poszczególnych parafiach. Za dwa lata, jeżeli nic się nie zmieni, staną w tym samym miejscu, by przyjąć święcenia prezbiteratu, które uczynią ich kapłanami.
Biskup Zbigniew w homilii przypominał, że Kościół zawsze potrzebuje ludzi, którzy będą szli i głosili prawdę o Jezusie. I mało tego, że będą ją głosić, ale na dodatek będą nią żyli.
Dokumenty Kościoła tak opisują diakonat: "Na niższym szczeblu hierarchii stoją diakoni, na których nakłada się ręce nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi. Umocnieni bowiem łaską sakramentalną, w posłudze liturgii, słowa i miłości służą Ludowi Bożemu, w łączności z biskupem i jego kapłanami." Nauka katolicka, wyrażona w liturgii, Urząd Nauczycielski i stała praktyka Kościoła uznają, że istnieją dwa stopnie uczestniczenia w kapłaństwie Chrystusa: episkopat i prezbiterat. Diakon jest przeznaczony do pomocy i służenia. Dlatego pojęcie sacerdos - kapłan - oznacza obecnie biskupów i prezbiterów, a nie diakonów. Nauka katolicka przyjmuje jednak, że zarówno dwa stopnie uczestniczenia w kapłaństwie (episkopat i prezbiterat), jak i stopień służby (diakonat), są udzielane przez sakrament święceń.
Do zadań diakona należy m.in. asystowanie biskupowi i kapłanowi w czasie funkcji liturgicznych we wszystkim, co mu przyznają różne księgi liturgiczne święceń; udzielanie chrztu świętego, przechowywanie Eucharystii, udzielanie sobie i innym Komunii świętej, zanoszenie jej jako Wiatyku umierającym; udzielanie sakramentaliów, przewodniczenie obrzędom pogrzebu i pochowania czy też kierowanie nabożeństwem Słowa Bożego zwłaszcza tam, gdzie nie ma kapłana.