Między Biblią a ludźmi

Jędrzej Rams: Zna ksiądz naszego nowego biskupa ordynariusza?

Ks. dr. hab. Jan Klinkowski: Spotykaliśmy się na zjazdach Stowarzyszenia Biblistów Polskich. Ostatnio spotkałem biskupa we Wrocławiu, gdy w wygłaszał tam wykład otwarty.

Naukowców poznaje się przez ich dzieła, pracę, wykłady. Czego możemy się dowiedzieć o bp. Zbigniewie Kiernikowskim?

W jego pracy naukowej można zauważyć wielką troskę o aktualizację orędzia biblijnego w życiu Kościoła. Przede wszystkim troski o życie sakramentalne. Poszukuje nowych sposobów dotarcia do ludzi, aby odnawiali swoje życie religijne. Jedną z barier, która staje się problemem na drodze życia człowieka, jest zrozumienie znaków sakramentalnych. Pomoc w zrozumieniu można odnaleźć w Piśmie Świętym. Dlatego biskup angażuje się w katechizowanie. Prowadzi blog, tworzy audycje w radiu czy stałe katechezy w katedrze. Chce docierać i tłumaczyć życie wiarą tam, gdzie są ludzie.

Czy bp. Kiernikowski specjalizuje się w jakiejś konkretnej dziedzinie biblistyki?

Najwyraźniej, co widać po publikacjach biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego, w sposobie budowania fundamentów biblijnych albo życia sakramentalnego Kościoła. Życie sakramentalne nie kończy się na liturgii, ale dopiero od niej się zaczyna. Kiedy zagłębiałem się w jego prace naukowe zauważyłem, że poszukuje fundamentów antropologii chrześcijańskiej. Chodzi o odpowiedź na pytanie „Kim jest człowiek według Pana Boga, według Pisma Świętego?”. Odpowiedź na to pytanie zmienia sposób myślenia o sposobach głoszenia Ewangelii. Dowiadujemy się bowiem, kim jest człowiek dla Boga i porównujemy z ideą człowieka stworzoną przez świat. Szukamy wówczas dróg dotarcia do człowieka z Ewangelią. Wydaje mi się, że w dużej mierze biskup czerpie inspiracje z nauczania Jana Pawła II, który zaczynał nauczanie od ukazania, że to człowiek jest drogą Kościoła.

Co wiemy o duchowości biskupa?

Z dużym prawdopodobieństwem można powiedzieć, że inspiracją do jego duchowości stały się Ruch Światło-Życie, a także neokatechumenat. Do tej ostatniej grupy trafił podczas swoich studiów w Rzymie. Przeszedł przez wiele jego etapów formacji.

W swojej posłudze zwraca uwagę na drogę inicjacji chrześcijańskiej. Chodzi o ciągłe jej pogłębianie, na poszczególnych etapach wiary. Można było wielokrotnie zauważyć pragnienie u biskupa, aby na każdym poziomie drogi życia człowieka pojawiało się Słowo Boże, które rozjaśnia decyzje człowieka. Można powiedzieć o silnym wpływie duchowości ignacjańskiej na jego życie duchowe. Z niej wynika m.in. dobra organizacja dnia codziennego, systematyczność czy konsekwencja.

Z osobistych kontaktów mogę powiedzieć, że jest to człowiek bardzo pogodny i otwarty na problemy współczesnego świata. Jest wymagający wobec siebie i konsekwentny  w podejmowanych dziełach.