Piętnaście lat temu każdy odwiedzający krzeszowskie sanktuarium mógł zobaczyć wielkie konstrukcje rusztowań otaczających bazylikę mniejszą. Wówczas z miesiąca na miesiąc widzieliśmy zmiany zachodzące w wyglądzie całego pocysterskiego opactwa. W pewnym momencie czas wielkich remontów się skończył. Nie oznacza to jednak, że zakończył się proces restauracji całego wspomnianego barokowego dziedzictwa. Ono trwa, lecz obejmuje pomniejsze przedmioty, tj. figury, obrazy.

Pracownicy fundacji Europejska Perła Baroku – tej, która zajmuje się pozyskiwaniem pieniędzy na remonty sanktuarium – wyliczają bardzo oględnie, że zarówno w bazylice mniejszej pw. Wniebowzięcia NMP, w sanktuarium św. Józefa, w Domu Opata, w kościele w Krzeszówku, znajdują się setki dzieł malarskich, snycerskich i architektonicznych z doby barokowych mistrzów działających w Europie środkowo-wschodniej.

− Stan zachowania każdego z tych zabytków – bez zależności od jego rozmiarów – wymaga drobiazgowej, codziennej opieki, która wiąże się z prowadzeniem prac konserwatorskich i restauratorskich. Działania te są jednak kosztowne, co powoduje, że potrzebne są często spore nakłady finansowe, aby przywrócić nawet najmniejszemu dziełu sztuki jego dawny blask – wyliczają.

W tym roku parafia rzymskokatolicka pw. Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie zrealizowała chociażby zadania w zakresie konserwacji zbiorów muzealnych, a dokładnie – konserwacji nastaw ołtarzowych z XVII i XVIII w. Zostały one dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ramach projektu poddano konserwacji dwie nastawy drewniane oraz dwa obrazy z kościoła klasztornego – jeden autorstwa F. Schefflera pt. „Cudowna twarz Chrystusa”, a drugi przedstawiający św. Annę nieznanego autora ze Śląska.