Prelekcję „Całun Turyński – niemy świadek prawdy?” wygłosił Paweł Woźniak, doktorant w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prelekcji towarzyszyła kopia całunu w skali 1:1. To na niej wykładowca pokazywał i tłumaczył historię nadpaleń, specyfikę splotów włókien oraz ich pochodzenie czy też umiejscowienie poszczególnych ran: od pękniętych łuków brwiowych mężczyzny zawiniętego w to płótno, przez jego złamany nos, obrzęki policzka, rany przegubów dłoni (miejsca przebicia przez gwoździe), obtarcia na barkach (od niesienia czegoś ciężkiego), rany po biczach, wręcz zmiażdżony lewy staw kolanowy (prawdopodobnie od upadków) po rany na głowie od bardzo ostrych i licznych szpikulców.