Epidemia ospy prawdziwej (Variola vera), nazywanej też czarną ospą, wybuchła we Wrocławiu latem 1963 r.

– Była to jedna z największych powojennych epidemii ospy prawdziwej w Europie i ostatnia w Polsce. Liczba osób chorych na ospę lub podejrzanych o tę chorobę wyniosła wówczas 115 osób, a dla siedmiu była bezpośrednią przyczyną śmierci – mówi Juliusz Woźny, rzecznik prasowy wrocławskiego Ośrodka „Pamięć i Przyszłość”, współorganizatora wystawy.

– W samym tylko Wrocławiu ze szczepień przeciwospowych skorzystało wtedy prawie pół miliona osób, a miasto na czas walki z chorobą zostało odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Było to wydarzenie w powojennej Polsce bez precedensu, a jego skutki miały znaczenie dla wszystkich Polaków.

Prezentowany na wystawie materiał ikonograficzny pochodzi z zasobu Archiwum Państwowego we Wrocławiu. Na planszach zobaczyć można fotografie dokumentujące próby walki z chorobą oraz sceny z życia codziennego w zamkniętym mieście.

Szczególnie interesujące są fotografie uwieczniające przebieg akcji profilaktycznej zwanej akcją „VV” lub „O”, jej uczestników i bohaterów. Zwiedzający wystawę mogą pobrać specjalny kod QR, dzięki któremu na swoje urządzenia mobilne otrzymają specjalną przepustkę na wystawę – taką, jaka latem 1963 r. upoważniała do wjazdu na teren zakażonego ospą Wrocławia.

Ekspozycja jest wspólnym projektem Ośrodka „Pamięć i Przyszłość”, Archiwum Państwowego we Wrocławiu oraz Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej we Wrocławiu. Autorami wystawy są dr Grażyna Trzaskowska oraz dr Jarosław Maliniak, a graficznie opracował ją Paweł Biskupski.