List biskupa legnickiego o seminarium duchownym

Podczas święceń prezbiteratu w legnickiej katedrze 24 maja w odczytanym przez ks. dr. Tomasza Metelicę, rektora WSD Diecezji Legnickiej, komunikacie o przeniesieniu miejsca formacji alumnów legnickiego WSD do nowego miejsca we Wrocławiu, pojawiła się informacja, że biskup legnicki Andrzej Siemieniewski wyda jeszcze stosowny list do diecezjan ws. tej decyzji.

Możecie posłuchać, co biskup legnicki mówi o swojej decyzji. Biskup m.in. pisze:

"(...) Dlatego w jedności z biskupem świdnickim Markiem Mendykiem zdecydowaliśmy, że od 1 lipca br. Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej oraz Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Świdnickiej będą tworzyły własny ośrodek formacyjny, wynajmując część domu Ojców Franciszkanów na Karłowicach we Wrocławiu, skąd studenci będą dojeżdżać na studia teologiczne. Rektorem obu seminariów zostanie legnicki kapłan ks. dr Tomasz Metelica, wspierany przez dwóch kapłanów świdnickich: ks. Piotra Gołucha oraz ks. Krzysztofa Mielnika. Ośrodek Propedeutyczny Seminarium pozostaje jak dotychczas w Świdnicy. Do pracy formacyjnej zostanie też skierowany ks. Mateusz Rycek, dotychczasowy dyrektor Domów Diecezjalnych w Legnicy.

Pragnę, aby seminarium duchowne było domem dla kleryków, za który będą odpowiedzialni, w którym będą mogli uczyć się współpracy oraz, pod okiem przełożonych, kształtować postawę służby na wzór Chrystusa, Dobrego Pasterza. To istotne sprawy, żyjemy bowiem w czasach rewolucji informacyjnej, w której z jednej strony mamy dostęp do wiedzy i technologii, które bardzo ułatwiają nam życie, ale z drugiej strony sprawiają, że w człowieku, szczególnie młodym, pojawia się coraz więcej lęku, niepewności, a w konsekwencji dochodzi nawet do poczucia braku sensu życia. Te trudności dotykają także wierzących, którzy mają prawo szukać w Kościele odpowiedzi na drążące w nich pytania. Jest ogromna potrzeba, aby współczesny ksiądz nie bał się ludzi, był gotowy na nowe wyzwania, miał w sobie gotowość do dialogu, także z tymi, którzy nie podzielają jego wartości, nie tracąc przy tym własnej tożsamości i wartości tego, kim jest.

Czas seminarium to okres oczyszczania motywacji, aby w kapłaństwie nie szukać możliwości “schowania się za ołtarzem” i bycia kimś ważnym, ale znając wartość Bożego wybrania móc wskazywać Chrystusa jako propozycję nowego życia, która czyni wszystko nowe i pozwala doświadczać prawdziwej miłości. Taki proces najlepiej dokonuje się w mniejszej wspólnocie, w atmosferze zaufania i bezpieczeństwa, w których można odkrywać swoje słabsze i mocne strony, aby pierwsze przerabiać, a drugie wzmacniać. Dopiero na tak ukształtowanym człowieczeństwie można budować głębokie życie duchowego oraz zdobywać solidne wykształcenie teologiczne.(...)