Biskup Legnicki w specjalnym liście pisze do diecezjan ws. rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego Henryka Pobożnego.
W sobotę 5 czerwca w Legnickim Polu zostanie uroczyście rozpoczęty proces beatyfikacyjny księcia Henryka II Pobożnego. Z tej okazji biskup legnicki Zbigniew Kiernikowski skierował do wiernych diecezji legnickiej specjalny list, który zostanie odczytany w najbliższą niedzielę we wszystkich kościołach i kaplicach diecezji. Hierarcha pisze m.in. o ważnych przesłankach historycznych, które stały za decyzją o wszczęciu procesu.
Biskup prosi o modlitwę: "(...) Ufam, że rozpoczęcie i przebieg procesu beatyfikacyjnego w naszej diecezji wyda wiele duchowych owoców. Z pewnością pośród tych owoców będą te, którymi odznaczał się nasz Sługa Boży Henryk II Pobożny. Liczymy zatem na pomnożenie wiary, bardziej ufną nadzieję oraz gorliwszą miłość. Mamy przekonanie, że jego Henrykowa „pobożność” rozpali jeszcze bardziej nasze serca gorącą i żywą wiarą, którą także, za jego przykładem, będziemy umieli i chcieli zawsze bronić. Zachęcam już teraz do modlitw, które powierzajmy jego orędownictwu. Wraz z rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego będziemy gromadzić wszelkie świadectwa, potwierdzające otrzymanie łask Bożych dzięki Henrykowemu wstawiennictwu. O otrzymanych łaskach za przyczyną Sługi Bożego Henryka II Pobożnego proszę informować Legnicką Kurię Biskupią lub bezpośrednio postulatora procesu beatyfikacyjnego – ks. prof. Bogusława Drożdża. (...)".
Cały list poniżej:
"Umiłowani Diecezjanie!
Z ogromną radością pragnę poinformować, że podjąłem decyzję w sprawie wszczęcia diecezjalnego procesu beatyfikacyjnego Henryka II Pobożnego. Uroczyste rozpoczęcie pierwszej sesji publicznej będzie miało miejsce w Legnickim Polu w sobotę 5 czerwca 2021 roku. Tego dnia o godz. 17:00 w Bazylice Kolegiackiej im. św. Jadwigi Śląskiej odprawię Mszę świętą w intencji wyniesienia na ołtarze Sługi Bożego Henryka Pobożnego jako męczennika za wiarę, natomiast powołanie Trybunału, co jest równoznaczne z formalnym rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego, nastąpi w tradycyjnie uznawanym miejscu odnalezienia zwłok księcia Henryka, a więc w dawnym kościele pw. Świętej Trójcy i Najświętszej Maryi Panny, obecnie Muzeum Bitwy Legnickiej.
Historyczna pamięć o Henryku Pobożnym, jego ikonograficzna obecność w wielu kościołach i w innych miejscach na terenie diecezji legnickiej, nadto polska literatura wychwalająca jego bohaterstwo, a przede wszystkim ogrom społeczno-kulturowych inicjatyw, popularyzujących postać Henryka II Pobożnego, już zostały zwieńczone decyzją Konferencji Episkopatu Polski udzielającą nihil obstat oraz zgodą Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych na przeprowadzenie, zgodnie z obowiązującymi normami, procesu beatyfikacyjnego.
W piśmie skierowanym do Przewodniczącego tejże Kongregacji, Kardynała Angelo Amato przedstawiłem główne fakty z życia naszego Kandydata na ołtarze:
„Henryk urodził się pomiędzy 1192 a 1207 r., jako drugi syn śląskiej pary książęcej, Henryka I i Jadwigi Andechs-Meran, późniejszej świętej. Po śmierci starszego brata Konrada stał się dziedzicem księstwa i obok swego ojca sprawował rządy juniorackie, w czasie których miał okazję zapoznać się z ideą krucjaty, którą prowadzono na ziemiach pogańskich Prusów. Około 1214 r., a najpóźniej w 1220 r., Henryk poślubił Annę, córkę króla czeskiego Przemysła Ottokara I Przemyślidy i Konstancji z Arpadów. Małżeństwo to okazało się bardzo udanym związkiem, w którym oboje mogli realizować ideał pobożności w nurcie duchowości franciszkańskiej, oddając się licznym dziełom charytatywnym, modlitwie brewiarzowej, postom i czuwaniom. Hagiografista jego małżonki podkreślił cnotliwość ich wspólnego pożycia i wzajemne zrozumienie. W małżeństwie Henryka i Anny urodziło się dziesięcioro lub dwanaścioro dzieci. Jako wyróżniającego się cnotami posłuszeństwa wobec matki i pobożności przedstawia go również Vita maior s. Hedwigae.
W okresie pomiędzy 1232-1239 r. Henryk wraz z małżonką rozpoczęli realizację szeroko zakrojonego planu budowy w stolicy księstwa kompleksu klasztorów żebraczych. W ramach tego projektu udało się księciu sprowadzić do Wrocławia franciszkanów i założyć konwent św. Jakuba. Ponadto książę skutecznie wspierał istniejące już w dzielnicy zakony premonstratensów i kanoników regularnych. Zginął z rąk Mongołów na Legnickim Polu w dniu 9 kwietnia 1241 r. stawiając jako jedyny władca czoła najazdowi i broniąc swoich poddanych”.
Drogie Siostry i Drodzy Bracia!
Proszę Was o otoczenie tego ważnego dla naszej diecezji wydarzenia swoją modlitwą. Ufam, że rozpoczęcie i przebieg procesu beatyfikacyjnego w naszej diecezji wyda wiele duchowych owoców. Z pewnością pośród tych owoców będą te, którymi odznaczał się nasz Sługa Boży Henryk II Pobożny. Liczymy zatem na pomnożenie wiary, bardziej ufną nadzieję oraz gorliwszą miłość. Mamy przekonanie, że jego Henrykowa „pobożność” rozpali jeszcze bardziej nasze serca gorącą i żywą wiarą, którą także, za jego przykładem, będziemy umieli i chcieli zawsze bronić.
Zachęcam już teraz do modlitw, które powierzajmy jego orędownictwu. Wraz z rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego będziemy gromadzić wszelkie świadectwa, potwierdzające otrzymanie łask Bożych dzięki Henrykowemu wstawiennictwu. O otrzymanych łaskach za przyczyną Sługi Bożego Henryka II Pobożnego proszę informować Legnicką Kurię Biskupią lub bezpośrednio postulatora procesu beatyfikacyjnego – ks. prof. Bogusława Drożdża.
Wszystkim umiłowanym Diecezjanom oraz czcigodnym Osobom zaangażowanym w proces beatyfikacyjny z serca błogosławię.
Wasz Biskup
Legnica 27 maja 20201 roku, w święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana (...)".