Dokonało się to podczas II nieszporów I niedzieli Adwentu. Celebransem był bp Zbigniew Kiernikowski a miejscem była legnicka katedra pw. św. Piotra i Pawła.

Podczas wspomnianych nieszporów w legnickiej katedrze odbyło się przyjęcie ich do wspólnoty Kościoła. Tym samym zakończył się dla nich prekatechumenat, a rozpoczął katechumenat. Od tej pory, mimo że nie należą w pełny sposób do wspólnoty Kościoła ale są z nim w szczególny sposób złączeni (por. Kodeks Prawa Kanonicznego 206) , przysługuje im w razie śmierci w tym stanie pogrzeb katolicki.

Liturgia nieszporów i przyjęcia w poczet katechumenów ma, rzecz jasna, kilka ważnych i symbolicznych momentów. Tuż po rozpoczęciu modlitwy biskup udał się do przedsionka katedry, gdzie czekali na niego kandydaci do katechumenatu. Tam odbył się między nim dialog. Hierarcha pytał ich, o co proszą Kościół Boży, a w odpowiedzi usłyszał, że o wiarę, która daje życie wieczne. Drugim ważnym momentem było pytanie o gotowość do wejścia na drogę wiary za przewodem Chrystusa.

Biskup poprosił ich o podanie imienia, czyli przedstawienie się całej wspólnocie, a następnie kandydaci otrzymali znak krzyża („znak przynależności do nowego stanu”) oraz zostali wprowadzeni do kościoła. Symbolicznie po homilii kandydaci otrzymali egzemplarz Pisma Świętego, jako widzialny znak wsłuchiwania się w głos Boga.

Katechumenat, czyli – upraszczając – szkoła poznawania Jezusa Chrystusa i chodzenia za Nim, jest określoną drogą dla osób przygotowujących się do chrztu. Rozpoczyna się wraz z przyjęciem do Kościoła. Wcześniej trwa przygotowujący do tego prekatechumenat. Podczas katechumenatu będzie jeszcze kilka ważnych liturgicznie wydarzeń, m.in. na początku Wielkiego Postu i już w samą Wielką Sobotę. Czas właściwego katechumenatu zakończy liturgia Wigilii Paschalnej, kiedy to katechumeni w Wielką Noc Zmartwychwstania zostaną ochrzczeni, otrzymają sakrament bierzmowania oraz przystąpią do pierwszej w swoim życiu Komunii św.

Nowo ochrzczeni wraz z Niedzielą Zmartwychwstania wejdą w okres mistagogii, czyli pogłębionego wtajemniczenia. Kościół wprowadza ich wtedy w głębsze rozumienie znaczenia sakramentów, które przyjęli, i towarzyszy im na drodze umacniania więzi z innymi ochrzczonymi.