Roman Tomczak /Foto Gość
Żebracy i pielęgniarze
Kiedy Czyngis-chan podbijał Chanat Kara Kitajów, do Ziemi Świętej dotarła V wyprawa krzyżowa, a na świat przyszedł ostatni król utworzonego przez krzyżowców Cesarstwa Łacińskiego, niewielki gród nad Bobrem otrzymywał właśnie prawa miejskie.
Piastowski książę Henryk Brodaty, mąż św. Jadwigi Śląskiej i ojciec Henryka II Pobożnego, nadał Lwówkowi Śląskiemu prawa miejskie. Lokowane w 1217 r., stawało się tym samym jednym z najstarszych miast Polski i Europy. W Polsce starsze są tylko Złotoryja (1211) i Wleń (1214). Kiedy na lwóweckim rynku urzędowali już wójt i miejscy ławnicy, a wychodzące stąd dokumenty sygnowane były miejskimi pieczęciami, Wrocław nadal był tylko sporą osadą strzegącą brodu na Odrze, a Kraków – lokalnym grodem strzegącym przed czeskimi najazdami.
Subskrybuj i ciesz się nieograniczonym dostępem do wszystkich treści
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
