Kamienny symbol miłosierdzia

Jędrzej Rams

publikacja 12.04.2015 23:02

Piękniejszego prezentu w tę niedzielę mieszkańcy Chocianowa nie mogli sobie wymarzyć.

Kamienny symbol miłosierdzia Bp Marek Mendyk namaszcza ołtarz krzyżmem Jędrzej Rams /Foto Gość

Tydzień po Wielkanocy Kościół czci największy przymiot Boga - miłosierdzie. Akurat tego dnia bp Marek Mendyk został zaproszony do Chocianowa, aby w tamtejszym kościele filialnym pw. św. Józefa Robotnika poświęcić nowy, piękny, marmurowy ołtarz. 

W "Ogólnym wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego" czytamy, że w każdym kościele ołtarz powinien być stały, ściśle połączony z posadzką i nie można go przesuwać. Jego wierzchnia część, tzw. mensa, powinna być wykonana z kamienia naturalnego. Inne części np. kolumny mogą być z innych, ale odpowiednio godnych materiałów.

Uroczystość była zwieńczeniem wieloletnich prac remontowych tej poewangelickiej świątyni. W ostatnim etapie prac położono m.in. nową marmurową posadzkę oraz taki sam ołtarz.

Hierarcha w homilii nawiązał do Niedzieli Miłosierdzia Bożego oraz ołtarza, miejsca na którym to miłosierdzie dokonuje się podczas każdej ofiary Eucharystii.

- Zgromadziliśmy się tutaj dzisiaj, aby dokonać poświęcenia ołtarza. Tutaj możemy wręcz dotknąć, owego miłosierdzia, doświadczyć jak dobry jest Bóg. On dla nas i dla naszego zbawienia zstępuje na ziemię. On to na słowo kapłana przychodzi z nieba, aby chleb przemienić w swoje Ciało. Aby wino przemienić w swoją Krew. Dzisiaj sami jesteśmy więc świadkami tego cudu Bożego Miłosierdzia - mówił bp Marek Mendyk.

Obrzęd poświęcenie ołtarza rozpoczyna się od pokropienia go wodą święconą. Następnie celebrans odmawia modlitwę z prośbą do Boga o błogosławieństwo tego ołtarza. Następnie namaszcza ołtarz krzyżmem, po czym spala na nim kadziło. Asysta nakrywa ołtarz obrusem i oświetla go świecami.

W dokumentach Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski możemy przeczytać znaczenie poszczególnych czynności:

- Przez namaszczenie krzyżmem ołtarz staje się symbolem Chrystusa, który przed wszystkimi został „Namaszczony” i tak jest nazwany. Ojciec przecież namaścił Go Duchem Świętym i ustanowił Najwyższym Kapłanem, aby na ołtarzu swego Ciała złożył w ofierze swoje życie za zbawienie wszystkich.

- Kadzidło spala się na ołtarzu, aby ukazać, że Ofiara Chrystusa, która w tym misterium wciąż jest obecna, wznosi się do Boga jak miła woń. Ma to również wyrazić myśl, że modlitwy wiernych, pełne błagań i wdzięczności, docierają do tronu Boga.

- Nakrycie ołtarza wskazuje, że ołtarz chrześcijański jest miejscem Ofiary eucharystycznej oraz stołem Pańskim. Dokoła niego stoją kapłani i wierni, i przez tę samą czynność, choć spełniają różne funkcje, sprawują pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz spożywają Wieczerzę Pańską. Dlatego ołtarz jako stół uczty ofiarnej odpowiednio się przygotowuje i uroczyście przyozdabia. Oznacza to wyraźnie, że ołtarz jest stołem Pana, do którego wszyscy wierni przychodzą z radością, by posilić się Bożym pokarmem, czyli Ciałem i Krwią ofiarowanego Chrystusa.

- Oświetlenie ołtarza przypomina, że Chrystus jest „Światłem na oświecenie pogan” którego blaskiem jaśnieje Kościół, a dzięki niemu cała rodzina ludzka.